Essay on Dashain (दशैं) in English and Nepali Language in 200-300 Words
Essay on Dashain in english language
Dashain, also known as Vijaya Dashami, is the biggest and most important festival celebrated in Nepal. It is a fifteen-day-long festival that falls in the months of September and October, and it is celebrated with great enthusiasm and fervor by people of all age groups and social backgrounds in Nepal.
Dashain is a festival that symbolizes the victory of good over evil. The festival is dedicated to the goddess Durga, who is believed to have defeated the demon Mahishasura. The festival also marks the end of the harvesting season and the beginning of the winter season in Nepal.
The first day of the festival, known as Ghatasthapana, is dedicated to planting a pot of barley seeds. The pot is kept in a sacred room, and it is watered every day until the tenth day of the festival, which is known as Vijaya Dashami. On this day, the barley shoots are about six inches tall, and they are used in various religious ceremonies.
The festival is celebrated with great pomp and show, and people prepare themselves for the occasion weeks in advance. Houses are cleaned and decorated with colorful lights, and people buy new clothes and jewelry for themselves and their loved ones. Special foods and sweets are prepared for the festival, and people exchange gifts and greetings with their friends and family.
One of the most important aspects of the festival is the tika ceremony, which takes place on the tenth day of the festival. It is a ritual where elders put a red vermillion paste on the forehead of their younger relatives as a blessing for their well-being and prosperity. This ceremony is a symbol of love, respect, and gratitude towards one’s elders.
Another important aspect of the festival is the playing of traditional music and dance performances. People gather in large groups to perform various folk dances, and musicians play traditional instruments such as the dhol and madal. These performances are a symbol of the rich cultural heritage of Nepal.
In conclusion, Dashain is a festival that brings people together to celebrate their culture, traditions, and values. It is a time for joy, happiness, and sharing, and it is a symbol of the unity and diversity of Nepal. The festival has great significance in the lives of the Nepalese people, and it is celebrated with great enthusiasm and fervor every year.
Essay on Dashain(दशैं) In Nepali language(दशैं निबन्ध)
दशैं, जसलाई विजयादशमी पनि भनिन्छ, नेपालको सबैभन्दा ठूलो चाड हो। नेपाली मूलका हिन्दुहरूले विश्वभर मनाउने यो सबैभन्दा ठूलो र लामो चाड हो। यो प्रायः आश्विन महिना (सेप्टेम्बर/अक्टोबर) मा पर्छ। आश्विन सबै नेपालीको मुहारमा खुशी र मुस्कान ल्याउने महिना हो । यस समयमा सबै निजी र सरकारी संस्थाहरू बन्द हुनछन्। दशैं अमावास्यादेखि 10-15 दिनसम्म मनाइन्छ जसलाई घटस्थापना पनि भनिन्छ, पूर्णिमाको दिन कोजाग्रत पूर्णिमा भनिन्छ। यी दिनहरूमा घरबाट टाढा रहेका मानिसहरूले आफ्नो ठाउँ आउन समय पाउँछन्। यो रमाईलो, ठूलो उत्साह, चासो र अत्यधिक खुशीको पर्व हो।
दशैंको समय निकै रमाइलो हुने र मौसम सफा र हल्का हुने भएकाले सडकमा धुलो पनि हुँदैन । कृषकहरूले रोपाइँको थकित मौसमबाट आराम र राहत पाएका हुन्छन्। यस् समयमा दुर्गाले जनतामा भय र आतंक फैलाउने ‘महिषासुर’ नामक दुष्ट राक्षससँग लडाइँ हुन् । दशैंमा हामी असत्यमाथी सत्यको र अन्यायमाथि न्यायको विजयको सम्झना गर्छौँ । पहिलो नौ दिनमा शक्ति र विजयकी देवी नवदुर्गाको पूजा आराधना गरीने गरिन्छ । देवी दुर्गालाई समर्पित मन्दिरहरू सधैं भक्तहरूले खचाखच भरिएका हुन्छन्। चण्डी, सत्ययुगमा देवताहरूले भूतहरूमाथि प्राप्त गरेको विजयको कथा, यसको पवित्रता र पवित्रताको लागि पढाइन्छ। दुर्गा माताको पूजा गरेपछि त्रेतायुगमा भगवान रामले विजय प्राप्त गरेको जनविश्वास छ । बिदा पर्वको समयमा विजयादशमी, पर्वको दशौं दिन मुख्य दिन हो। यो एक दिन हो जब मानिसहरूले आफ्ना वरिष्ठहरूबाट आशीर्वाद लिन्छन् र रातो टिका, जमरा र आशीर्वाद लिन्छन्। हिन्दू संस्कृतिमा रातो टिका भाग्य र विजय दुवैको प्रतीक हो। दशैं पारिवारिक जमघट र चाडपर्वको समय पनि हो । यो सिजनमा विदेशमा रहेका मानिसहरु आफ्नो घर वा देश फर्कने गर्छन् ।
मानिसहरू आफ्नो परिवारलाई भेट्न जान्छन् र आफ्नो विवाद र गलतफहमीहरू पछाडि राख्छन्। केटाकेटीहरूले विशेष गरी यो चाडको आनन्द लिन्छन् किनभने यसले उनीहरूलाई लगभग ३० दिनको छुट्टी, उत्कृष्ट खाना, आफ्ना भाइबहिनीहरूलाई भेट्ने मौका र नयाँ लुगाहरू दिन्छ। परिवारका वरिष्ठ सदस्यहरूले सामान्यतया उनीहरूलाई दक्षिणा, एक प्रकारको उपहार र आशीर्वादको रूपमा नगद दिन्छन्। परिवारहरू भेला हुन्छन्, र केही खेलहरूमा भाग लिन्छन्। गाउँमा मनोरञ्जनका लागि बाँसका बलियो झुलाहरू पनि बनाइन्छ। चङ्गा उडाउँदा आकाश चङ्गाले भरिएको हुन्छ र रंगीन हुनछ। मानिसहरू नयाँ लुगा लगाउँछन् र मासु, पिटेको चामल, चकलेट, मसला र सेल रोटी खान्छन्। मालश्री संगीत बजिरहेको हुनछ। नतिजाको रूपमा, यो उत्सवले नेपाली जीवनशैलीलाई बलियो रूपमा प्रतिनिधित्व गर्दछ।
दशैं परोपकारको पर्व पनि हो । रेडियो, टेलिभिजन र पत्रपत्रिका जस्ता सञ्चारमाध्यमहरूद्वारा मनिसहरूको आफ्नै र प्रायोजित स्रोतहरूबाट शुभकामना र अभिवादनहरू प्रसारण वा प्रकाशित गर्छन् । काठमाडौंको टुँडिखेलमा फूलबारीसँगै गोली प्रहार भएको हुन्छ । राष्ट्र प्रमुखबाट टीका ग्रहण गर्ने चलन आम जनतामा छ ।तर दशैंले केही पापहरूलाई बढावा दिन्छ। यो पर्व धेरै मानिसहरुले भव्य रुपमा मनाउने गरेका छन् । उत्सवहरू प्रायः महँगो हुन्छन्। झगडा, झगडा र दुर्घटनाहरू प्रायः अत्यधिक रक्सी र जुवाको कारणले हुन्छन्। दशैंले गरिबलाई खुशी दिँदैन। उनीहरूलाई परम्परागत चाडपर्वहरूको लागि तिर्न निकै चुनौतीपूर्ण लाग्छ। कतिपय मानिसहरूको ज्यादतीले उनीहरूलाई दिवालिया बनाउँछ। देवीले केही उत्कृष्ट बलिहरू प्राप्त गर्नुभएको छ। दुर्घटना, खाद्य विषाक्तता, र अपच सामान्य मानव त्रासदीहरू हुन्। दशैंअघि पकेटिङ, डकैती, चोरीजस्ता कैयौं अपराधहरू हुने गर्छन्। चाडपर्वको अघिल्लो दिन र राति बजारमा भाउ बढ्छ ।
